İnsan, acılarını bilerek yüzleşmeli diye düşünürüm. Acılarını bilerek yaşa, bilerek yaşamaktan kastım ; hic aklında yokken aklına getir ve acınla yüzleş hatanın farkına var. Bunu yaparken tabii ki özlediğin anılar gözünde canlanacak ama daha iyilerini yaşayabileceğini asla unutma. Hatanla yüzleş, durma. Nerde, nasıl hata yaptığını fark et.
Hep kafama esen şeyi yapan biri olarak söylüyorum. Kendime sınır çizmekle başlıyorum. Kafama eseni değil, insanların davranışlarına bakarak karar vermeyi daha çok önemsemeye başlıyorum.
İnsanlar değişirmiş diye cümlenin asıl anlamı; "Insanlar değiştirilirmiş" daha mantıklı geliyor.
Aslında mutluluk kaynağı olarak kendimi gösterirdim lakin artık inanın böyle bir duruma ihtiyacim yok ve yalana da ihtiyacım yok. Arkadaşlarıma, aileme yalan söyledim zira öyle olmasını istedim ve bir müddet sonra dediklerim de oldu bir nevi söylediklerimin hiçbiri yalana çıkmadı. Kendimle ilgili üst üst yalanlar atmadım. Atamam da :) insanlar olarak her türlü yalanı söyleriz diye düşünüyorum (bununla da yuzlesmelisiniz) , diyip bu konuyu burada kapatmak isterim.
"Her insan, mutlu olmayı hak eder", diyemiyorum. İnanın, insanlara güvenmeyi ; kendime bile güvenmiyorum.
Bu yazi kafamdaki onca soruya cevapti. Peki, Bu son soru da sizlere gelsin o halde.
Siz kimsiniz ?
Yorumlar
Yorum Gönder