Hayal kurmayı her zamankinden daha çok istem duyuyorum bu aralar lakin ne hayal kurabiliyorum ne de düşünmeye fırsatım oluyor. Ne istiyorum ne yapmak istiyorum inanın bilmiyorum. Hala kendimi tanıyamadım ki.. gün geliyor bir insanla tanışmak istiyorsun veyahut onlar seninle tanışmak istiyor ama bilmiyorlar ki sorduğu soruların cevabını karşısındaki bile bilmiyor.. Tek bildiğim insan ortamında deli dolu olduğum yalnız kaldığımda ise her zamankinden çok düşündüğüm. "Ne olmak istiyordum ne oldum" diye veyahut "ne olacağım?" diye.
Sanırım artık insanlar beni ben olduğum için sevsin istiyordum hayatımda özel biri olarak sadece kendimi koydum. Hiç kimseye ihtiyacım yok hem de özel bir şahsa çünkü ona değer vereceğime kendime değer verebileceğim. Kendime değer verebileceksem neden özel bir şahsa ihtiyacım duyuyorum? Sevilmek istiyorsam yakın arkadaşlarıma koşarım. Böylece kendime daha çok zaman tanıyabilir ve ne olduğumu o zaman görebilirim.
Rüyalara inanır mısınız?
Ben bu ara her zamankinden daha çok inanıyorum. Gün geliyor rüyamda hissettiğim duyguyu bile özlüyorum. O hissiyat çok başka oluyor ayrıca o duygu belki de geleceğin duygusu olabilir diye seviniyorum. Karşımdaki de acaba öyle düşünüyor mu diye bu kez ekstra düşünüyorum. her inandığım nokta aslında beni düşündürme yoluna çıkıyor. İnanın çok zor.
Kendime geleceğim günü bekliyorum. Belki hislerime kavuşabilir belki de mutlu olabilirim. hiç ummadığımız şeyler başımıza gelebiliyor, bunun bilincindeyiz. Mutlu , hüzünlü , ayrılık her şeyi yaşadık ve dimdik ayaktayız. Zamanla yaşadıklarımızı unutabiliyoruz. Umarım, yakın zamanda yaşadıklarımızı da unuturuz.
En güzel dileklerim sizinle..
Sevgiler,
SAYGILAR.
Yorumlar
Yorum Gönder