Zor

 Bugün o kadar zorlandım ki tekrardan 5 ay öncesine dönüp yaşadığım lanet olası şeyleri tekrar anlatmaktan aslında psikoloji olarak geçiyor zannediyordum lakin asla geçmeyecek bir travmanın içinde bulunduğumu söylemek durumundayim. Asla geçmeyecek. Bugün birini daha istedim yanımda. Her şeyi ilk bastan anlattığım ve dağ gibi yanimda duracak olan insanı istedim lakin yoktu ve uzun zaman önce yanımızdan ayrıldı. 

Hep dik durucam diyorum sapasağlam olucam diyorum ama 5 ay öncesini dusununce gerçekten dik durmayı geçin ayakta bile kalamıyorum. Titriyorum. Anlatınca dokunca titriyorum. Bu olmayacağım diyorum lakin olan kesinlikle bu oluyor.

Bir kadın "Hayır" diyorsa hayırdır zorlamayın. Yapmayın. Özel hayatına, hayatımıza dokunmayın. Bu sizi alakadar eden bir durum değil. Yetkili mercilerde bu konu hakkında size gereken cevapları vereceklerdir.

Hep vazgeçtim diyorum ama biriniz çıkıpta ayaklan Ela demiyor bu aralar.. Çünkü ayağa kalkabileceğimi zannediyorlar. Hep kalktın yine kalkarsin Ela. Yeniden çizersin hayatin şeklini diyorlar. Başa gelirsin Ela sen. 

NE ZAMAN Eskiye dönerim bilmiyorum. 

Ama bu süreçte ilk başta ailem olmak üzere 4 arkadaşıma minnettarım. Hep yanımda kaldığınız için.. 

Bir gün bloguma olumlu bir şey yazmak için elbette gelirim. Ama o güne kadar bu yaşadıklarımı unutmak zaman alacaktır.