Sanırım kimse olmak istediği kişide, kişilikte değil. Olmak istediğimiz kişiyi de tanımıyoruz çünkü o gerçek olsa şu an oturduğumuz koltukta, düşündüğümüz düşüncede, yazdığımız yazi çok farklı olurdu. Hayalllerimiz hayatlarımız diyoruz çoğunlukla. Hayalim de bu vardı ama bu oldu. Hayaller hayatlar asıl mesele bu. Biz istediğimiz kişi değiliz. Herkesin hayalinde bir keşke geçiyor haksız mıyım? Peki biz neden istediğimiz kişi olamıyoruz. Neden hep yapacakken vazgeciyoruz. Çünkü saklanıyoruz. Saklanmak, yaptıklarının hiçbir şeyi belirgin olmasin. Yaptığım her şey bana kalsın diye geçiyor. Çünkü siz bunun öncesinde bir sırrınızı verdiniz ve ihaneti ordan yediniz. Kimseye karşı doğru olmak istemiyor, kimseye bir şey söylemek istemiyorsunuz. Çünkü yanlış anlaşılacak duygusuna kapılıyorsunuz. Asıl mesele sizin ne düşündüğünüz. Ama bunu bana sorun sen ne yapıyorsun? Sen neyi nasıl yapiyorsun. Ben hicbir şey yapmıyorum. Yapamıyorum. Özgüvenim yok. Hani derler ya sen nasıl başına buyruksun. Az beni dinle hayatin düzene girecek. Ben başaramıyorum ama siz ben değilsiniz. Her şeyi yapabilirsiniz . Bende kendime Ela sen çok güçlüsün, güzelsin. Şükret diyordum. Ozguvenimi bir çok insan hiçe saydı. Bende önemsiz olduğunu o an kabul ettim. Biliyorum hiç kimseyim. Kimim ki... insanlara güvenirsin, inanırsın, bu kez daha da büyük bir ihanet seni bekler..Bir kaç aya kalmadan anlarsın neyi ne olduğunu. Aslında sen değil annen, baban, ablan, kardeşin anlar. Onlar sana anlatır ve nasıl bir şeyin içinde olduğunu anlarsın. Normalde bu yazıyı yazmak ne aklından geçerdi ne de gerçekten bir iç sesimi anlatmaya. Iç sesimin bir an vurdukları oluyor. Yazıyorum öyle. Belki ben öldükten sonra yayınlanır yazdıklarım. Hiç mi hiç sanmam.
Bazen hayatımın değişeceğine o kadar çok ınanıyorum ki bana verilen bursu direkt harcardım. Ama para bitince direkt evime çekilir yatağımda uzanmayı ve sosyal medya gibi şeylerle takılıyorum. Genelde yapmayı Istemedigim ama yaptığım tek aktivite.
Yorumlar
Yorum Gönder