Elanur'un Blogu

 Sanırım artık gerçek bir ilişkinin içinde olmayı hayal bile edemiyorum. Insanlari gördüm, yaşadım ve bitti. Ama her şey bitti. Kendim gibi dürüst zannettim herkesi. Herkesi dürüst zannettim.  Biriyle konuşursunuz ilk başta memnun olursunuz lakin bende önemli olan birini tanırken dürüstlüğü ile tanımak. Yalansız bir hayat istiyorum. Yalan söyleyince ne elde ediyorsunuz ? Gün yüzüne çıkmayacak mı bunlar? Gerçekten söylediğiniz inanan var mı zannediyorsunuz? Maalesef, o devir tam tamına 1.5 yıl önce kapandı. Her şeyi yeniden kurmuşken mahvetmemi benden bekleyemezsiniz. Bana hep "akıllı ol" diye diye daha doğrusu kafama vura vura çok öğrettiler. Size de ben göstermiş olabilirim. "Akıllı ol" cümlesi bir o kadar ağır olsa da bir o kadar da mantıklı aslında.. kendinizi düşün, gerekli yerler "Ben" demeyi öğrenin. Çünkü bu dünyada sizden değerli bir şey yok ve kendinize gelecek en iyisi sizsiniz. Seni senden başka tanıyan olamaz. Sen kendini ne kadar tanıtmak iste...

 Ne zaman yorulduğunuzu hissedersiniz?  Bir düşünün, genelde cevapları şu an tahmin edebiliyorum.. spor yaparken, çalışırken gibi lakin ben bunlardan bahsetmiyorum. Ben hayattan yoruldum, yaşadığım kaostan yoruldum. Sakin olarak görseniz de içimde deli bir yorgunluk var. Bu asla işten veyahut arkadaşlardan değil. Kendimden yorgunum. Kendimden yoruldum. Bir insan düşünün kendinden yorulur mu sizce ? Her an düşünür mü? Her an sadece bir anıya gidebilir mi ? Onca ay, yıl geçti lakin şunu fark ettim zaman geçiyor ama bazen katılıyorum çoğu zaman o ay, o yıl o saatlerdeyim. Ve bunu yaşamaktan cok yoruldum.  Çoğu şeyi anlatırım lakin içimde hep çoğu şeyi de bırakırım, bazı arkadaşlarıma çoğu şeyi anlatırım hatta en yakınıma Her şeyi anlatırım ama o bile "senin bildiklerini ben hala bilmiyorum" diyisinde anladim. Aslında içimden geçen bir kisimlari anlatıyorum. Asla içimden geçen hiçbir şeyi anlatamıyorum. Bildiklerimi, gördüklerimi kimse ile paylaşamıyorum ve inanın çok yoruldu...